De gemeenteraadsverkiezingen komen er weer aan: 21 maart 2018 mogen we weer naar de stembus. De opkomst bij de gemeenteraadsverkiezingen is doorgaans een stuk lager dan bij de landelijke verkiezingen. Bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer ligt het opkomstpercentage gemiddeld tegen de 80%, terwijl dat bij de gemeenteraadsverkiezingen de laatste jaren rond de 55% is. Politieke partijen proberen vaak bekende Nederlanders als achterban te krijgen, om zo meer stemmen te werven. Dat gebeurt ook in de vorm van lijstduwers. Dit wordt echter ook wel kiezersbedrog genoemd.

Wat is een lijstduwer?
Een lijstduwer is vaak een bekend iemand die op een lage plaats op de verkiezingslijst staat. Het is dan ook eigenlijk niet de bedoeling dat diegene verkozen wordt en daadwerkelijk in de gemeenteraad komt. De politieke partij wil op deze manier laten zien dat ze worden gesteund door deze bekende persoon. Ze hopen daarmee meer stemmen te krijgen. De lijstduwer wil vaak zelf ook niet verkozen worden, hij steunt alleen de partij.

De meest opvallende lijstduwer bij de komende gemeenteraadsverkiezingen is Hugo de Jonge. Hij is momenteel minister van Volksgezondheid, en hij is vicepremier. Daarnaast is hij nu lijstduwer voor het CDA in de gemeenteraad van Rotterdam (bron).

Voor- en tegenargumenten
Het meest gehoorde argument om gebruik te maken van een lijstduwer is dat het de politiek dichter bij het volk brengt. Door een bekend iemand, die dicht bij het volk staat, te verbinden aan de politieke partij, hoopt men de afstand met het volk te verkleinen.

Toch is niet iedereen positief over lijstduwers. Het wordt wel kiezersbedrog genoemd, omdat de kiezers worden verleid op iemand te stemmen die helemaal niet van plan is om raadslid te worden. Bovendien is het in het geval van Hugo de Jonge zelfs niet toegestaan dat hij gemeenteraadslid wordt. In de Gemeentewet is namelijk bepaald dat iemand niet tegelijkertijd minister en gemeenteraadslid mag zijn. Dit mag niet om mogelijke belangenverstrengelingen te voorkomen. Het is daarom gek dat hij toch verkiesbaar is als raadslid.

Recht of krom?
Ik vind het gek dat iemand zich verkiesbaar stelt als hij niet echt van plan is om raadslid te worden. Dat vind ik niet eerlijk tegenover de kiezer. De kiezer moet er op kunnen vertrouwen dat degene op wie hij stemt, ook echt iets met zijn stem zal doen. Daarom vind ik het krom dat er lijstduwers zijn.